In afwachting van wanneer we onze tweede rechtzaak hebben (de spanning is om te snijden) gooien we er nog maar een verhaal van onze belevenissen tegenaan. Stijn en ik (Edo) zijn op schoolkamp geweest en Floris heeft net een schoolreisje achter de rug.
Het is gebruikelijk dat groep 3 t/m 8 van de Nederlandse School 3 dagen op schoolkamp gaan. Dit jaar was de bestemming de Maasai Ostrich Farm; een struisvogelboerderij annex lodge op ongeveer 50 km van Nairobi. Stijn had er heel veel zin in en had het geluk dat zijn vader mee mocht als extra hulp van de juffen en meesters. Maandagochtend stond iedereen gepakt op school. We zouden gaan kamperen en het was nog een lastige klus om alle bagage, kampeerspullen, kinderen en begeleiders in twee terreinwagens en twee schoolbussen te proppen. De weg ging door het mooie gebied van de Ngong Hills richting de Athi River plains, een gebied waar de dieren zich kunnen verplaatsen van Nairobi National Park naar de zuidelijke gelegen wildparken. Onderweg kwamen we de zebra’s en gazelle’s dan ook tegen, altijd weer bijzonder!
Bij de Ostrich farm konden we onze tenten in de tuin van de lodge opzetten. Al snel werd duidelijk dat een aantal tenten niet echt waterdicht zouden zijn, maar het was al dagen droog en warm weer dus extra ventilatie was wel lekker. Het thema van het kamp was heel toepasselijk de Olympische Winterspelen. Natuurlijk hadden de organisatoren rekening gehouden met hoge temperaturen en op een creatieve wijze werd het gebrek aan sneeuw en ijs opgelost. Het schansspringen, ijshockey, curling en ploegenachtervolging op de schaats konden dan ook gewoon doorgaan. Dit biedt perspectieven voor Kenia als wintersportland en organisator van de winterspelen in 20..!
De eerste avond lag de begeleiding in de grote tuin van de boerderij te piepen, blaten, trompetteren, hinniken en loeien, terwijl de kinderen speurend met zaklampen op zoek gingen naar deze gekke dierengeluiden. Grappig genoeg, werd het geluid van de echte struisvogel in de wei (lijkt op gebrul van een leeuw) ook aangezien als een ‘spel’dier. Halverwege de avond werden we overvallen door een fikse regenbui en was de lol er snel af. Zeker na de inspectie van de tenten. De helft van de tenten bleek droog te zijn en in de andere helft dreven de matjes. Oeps, iets te veel ventilatie. Snel werd er in de lodge een grote kamer geregeld waar 10 kinderen in bed en op het tapijt een slaapplekje vonden. De pret was weer snel terug!
De volgende dag was er een bezoek gepland aan de struisvogels en een rozenkwekerij in de buurt. De struisvogels op de boerderij worden gehouden voor het vlees, huid en veren. Het vlees vindt zijn weg naar de restaurants in Nairobi of wordt geëxporteerd. De toer langs de struisvogels was niet echt inspirerend, maar eindigde wel in het hoogtepunt van het kamp. Het rijden op een struisvogel! Ieder kind die durfde maakte een ritje in een soort paardenbak. Stijn trok ook de stoute schoenen aan en met een beetje angstige lach werd het rondje afgewerkt. Omdat de struisvogel maar maximaal 70 kg kan dragen hoefde ik gelukkig niet na te denken of ik dit wel wilde.
De rozenkwekerij was wel interessant. Dit keer niet van Nederlandse maar Keniaanse eigenaren. De kwekerij was groot (nu 17 ha, maar volgende jaar 30 ha) en bijna alle rozen gaan naar Nederland. Momenteel was men druk met de voorbereidingen voor de Europese moederdagen. Vol trots mocht iedereen na afloop een roos voor mama in ontvangst nemen. Ik weet niet of ze uiteindelijk allemaal heel zijn aangekomen bij de moeders.
De laatste avond was er natuurlijk Bonte Avond en galmde Michael Jackson en Nick en Simon over het terrein van de lodge, waarna de avond werd afgesloten met kampvuur, waar het vuur wel erg groot was voor de stokjes (satéprikkers) met de marshmallows. De dag van vertrek stond in het teken van de huldiging van de winnaars van de Winterspelen. Daarna snel opruimen en moe maar voldaan naar huis.
Floris is met groep 1 en 2 vorige week een dagje naar de Safari Walk in het Nairobi National Park geweest. Ook mocht ik weer mee als extra hulp, nu heb ik er immers tijd voor. Het is een soort dierentuin waar je de meeste dieren uit de Keniaanse Wildparken ook kunt zien. Het is mooi aangelegd alleen de dieren waren soms slecht te zien. De kinderen konden in groepjes door het park met onderweg diverse opdrachten. Floris ontpopte zich, in zijn groepje, als een echte ranger en vertelde de ander kinderen en de begeleidster van alles over de dieren. Floris kan zijn beroepskeuzetest straks overslaan.
In het bosgedeelte hadden de mieren het looppad geblokkeerd door hun eigen spoor. Heel interessant, maar deze hindernis was niet voor iedereen een makkie. Sommige werden slachtoffer van deze vervelende mieren, die zich graag vastbeten in de kleine sappige kindervoetjes en ze lieten ook nog niet zomaar los! De rest van de dag werd er alleen nog maar gesproken over de mieren en zagen we ze opeens overal! Tijdens de terugreis werden de verhalen over de mieren nog eens flink opgeblazen, maar voor sommige eisten de belevenissen van deze dag zijn tol en vielen lekker in slaap.
Felix vermaakt zich trouwens ook goed op school. Bellen blazen, de zandbak en klimmen op de glijbaan zijn favoriet.
Foto’s van het schoolkamp van Stijn zijn te zien op de link Schoolkamp en Foto’s van het schoolreisje van Floris zijn te zien op de link School, groep 1&2, Floris.
dinsdag 9 maart 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ziet er gezellig uit, het schoolkamp. Stoer dat struisvogelrijden, lijkt ons ook wel leuk ! We hopen dat jullie snel de 2e court mogen. We duimen weer voor jullie.
BeantwoordenVerwijderengroetjes,
Léon Debby Ruben Romeo
Nog even en Edo mag permanent komen helpen op school. Niet alleen het talent van Floris wordt zichtbaar (het talent van Floris werd tijdens ons bezoek trouwens ook al duidelijk). Maar leuk dat de reisjes goed zijn bevallen. Max vond het wel stoer dat Stijn op de rug zat van de vogel die de grootste eieren legt.
BeantwoordenVerwijderenWe mailen weer. Groeten Udo, Max, Vera en Nicole
Hoihoi,
BeantwoordenVerwijderenEen tijdje jullie site niet meer bekeken (shame on me), dus nog gefeliciteerd met jullie grote kleine man! En morgen gaan we natuurlijk gigantisch voor jullie duimen (en eerst vanmiddag dat jullie ook echt aan de beurt zijn)!
Heel veel groetjes,
Richard, Dafne en Maartje