Jessica met de manne naar de savanne

Nairobi is redelijk heuvelachtig en op sommige wegen moet je door een steile dip. Dit betekent lekker steil de bult af en dan weer helemaal omhoog. Dit valt op een hoogte van 1800 meter nog niet mee. Alhoewel Floris ons steevast bovenaan staat uit te lachen als we buiten adem zijn. Hij zegt dan hé, jullie zijn uitgeput, nou ik niet hoor! Atletisch gebouwd zullen we maar zeggen.

Naast de echte dip zaten wij begin van deze week ook een beetje in een dip. 1) Het regent, bah! 2) Vanaf vorige week donderdag zijn we allemaal 1 a 2 dagen ziek geweest. Buikgriep. 3) Er was wat gedoe rondom het dossier van Felix wat deze week even rechtgezet moest worden.

Inmiddels klimmen we weer uit de dip en hebben we afgelopen vakantieweek ook leuke dingen gedaan. Dinsdag zijn we naar het Giraffe Center geweest in Karen, een buitenwijk van Nairobi. Daar wordt de met uitsterven bedreigde Rothschild Giraf gekoesterd. Grappig is dat je oog in oog kunt staan met een giraf en ze kunt aaien, voeren en zelfs kussen. Dat laatste ging ons te ver, maar Stijn en Floris vonden aaien en voeren wel erg leuk.


Thuis in Nederland hadden ze al zitten fantaseren over Afrika en een bezoek aan de savanne stond hoog op het verlanglijstje. Donderdag was het zover: op safari naar Nairobi National Park. Dit is het oudste wildpark van Kenia en ligt op een steenworp afstand van de stad. Vanuit ons huis stonden we binnen een kwartier op de savanne. De uitzichten in het park worden dan ook vaak door de skyline van Nairobi vergezeld. Een grappige gewaarwording. Met een echte Jeep (nee de jongens wilde niet in een busje) en ranger reden we het park in. Voor Felix was de beste plek in de auto gereserveerd. Op de bijrijdersplek paste het geleende kinderstoeltje en hij heeft heerlijk geslapen.


In het park zitten veel diersoorten, zoals zebra’s, giraffen, nijlpaarden, bavianen en diverse antilopen. Ook zitten er leeuwen, cheetah’s en luipaarden. Deze hebben we helaas niet gezien. Wel hebben we de zwarte en de witte neushoorn gezien. Olifanten ontbreken, daar is het park te klein voor. We kwamen wel diverse keren een wel heel bijzonder dier tegen: een zebrapad. Een zebra op de weg, aldus Floris.


Voor het eerst zagen we trouwens hoe droog het (nog steeds) in Kenia is, er was maar weinig groen gras te zien en er lagen veel dode dieren in het park. Verder kwamen we opvallend veel kuddes met koeien van de Masaai tegen. Deze traditionele stam van koeienhouders sturen bij gebrek aan voldoende gras buiten het park de dieren illegaal het park in om ze te laten grazen. Het risico dat er een paar koeien gegrepen worden door een leeuw neemt men op de koop toe, of anders sterft de kudde bij gebrek aan gras. Overigens zien we ook dagelijks dat ze met de koeien door de stad struinen op zoek naar nog wat groens.


Al met al was het een mooi voorproefje van het echte safariwerk wat komend half jaar zeker nog wel een keer zal gebeuren. Dan gaan we op zoek naar de spring’beer’. Zodra we deze vinden dan trakteren we ons op een reisje naar de USA (ons reisdoel na Kenia). Barrack Obama (waarvan je hier meer portretten tegenkomt dan van de Keniaanse president) en zijn Witte Huis met bioscoop, zwembad en bowlingbaan blijft namelijk in trek bij de jongens. En met een Keniaantje in ons gezin moet er toch iets te regelen zijn? Maar goed, eerst nog springberen vinden.....

De overige foto's van Nairobi NP staan onder de rubriek foto's.