maandag 25 januari 2010

Fourteen Falls

De zomer is gearriveerd in Kenia. De regen hebben we achter ons gelaten en het is al dagen heerlijk warm weer. En dan is het natuurlijk tijd voor iets verfrissends. Op ca. anderhalf uur rijden van Nairobi liggen de Fourteen Falls; over een breedte van ca. 100 meter vallen 14 watervallen 20 tot 30 meter naar beneden. Anderhalf uur werd echter 3 uur rijden. De weg van Nairobi naar Thika was ontzettend druk en de weg was door de aanleg van een nieuwe snelweg op veel plaatsen opgebroken. We keken onze ogen uit in de voorsteden van Nairobi waar we doorheen reden (wat een mierennesten), maar er was ook constant een blik op de weg nodig met al die matatu’s en vrachtwagens. Hier kwam mijn ‘race’ervaring met Mario Kart op de Nintendo van Stijn goed van pas! Zigzaggend kwamen we ongeschonden aan bij de watervallen. Op het laatste stuk was het rustig en reden we door de uitgestrekte ananasvelden van Del Monte.

De watervallen waren indrukwekkend. De rivier en haar oevers waren helaas enorm vervuild met plastic dat met de stroom meegevoerd was. Zo ver als je kon kijken zag je de rotzooi. En de gidsen, die zich aan ons opdrongen, zeiden dat ze nu nog niet konden schoonmaken omdat de oevers nog zo nat waren. Zodra het droog werd zouden ze de schoonmaak starten. Jaja, dat kennen we onderhand wel.


We hadden geen zin om met het bootje de rivier over te steken om vervolgens via een klimpartij bovenlangs de watervallen door de rivier terug te lopen. Dus werd het picknicken op een mooi uitzichtpunt van waar we een aantal jongens met de meest vreemde capriolen boven vanaf de watervallen zagen springen om vervolgens via de waterval weer omhoog te klimmen.


Geheel toevallig was een andere adoptiefamilie (familie Straatman) er ook en die hadden het aangedurfd om door de rivier terug te lopen. Onder het genot van gitaarklanken en zang van een heuse Fourteenfalls entertainer (die we ingehuurd hadden voor maar liefst 5 ‘Waterfall songs’) aanschouwden we het gekluun en gestuntel van de familie Straatman. Zonder benen te breken en geheel doorweekt kwamen ze aan de overkant en werden ze onder luid applaus door ons ontvangen.


De terugweg verliep overigens soepel. We waren binnen anderhalf uur weer bij onze vertrouwde Italiaanse pizzeria, waar we weer een deel van de, eerder aan de jongens beloofde, pizza’s hebben verzilverd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten