Treinen en Bomas

Na al die wilde beesten werd het tijd om wat culturele activiteiten te ondernemen. Vorige week zondagmiddag zijn we naar het Keniaanse spoorwegmuseum geweest en vandaag stond het Keniaanse openluchtmuseum op het programma.

Nairobi ontleent zijn bestaan aan de spoorweg die ruim een eeuw geleden door de Britten werd aangelegd tussen havenstad Mombassa en Oeganda. Halverwege dit traject werd een permanent kamp ingericht wat uitgroeide tot het huidige Nairobi. Het museum liet foto’s zien van Nairobi toendertijd (een lege vlakte) en de aanleg van de spoorweg. Deze werd aangelegd door uit India overgekomen arbeiders. Volgens de overlevering wilde deze wel voor een handje rijst per dag werken, terwijl de eigen Afrikaanse mannen wel vertrouwde op dat hun vrouw voor het dagelijkse portie eten zorgde. Enfin, de aanleg was een zware klus en niet alleen wegens de zwaarte, maar ook vanwege de vele wilde dieren, sneuvelden er veel arbeiders. Vooral de man-eters (leeuwen) van Tsavo waren berucht. Bij de entree van het museum stond vermeld dat in het museum 3 klauwen van deze beruchte leeuwen aanwezig waren. Dat was natuurlijk een mooie zoektocht voor Stijn en Floris. Maar in het kleine museum konden we de klauwen nergens vinden tot we bij een vernielde vitrinekast kwamen. Deze was leeg, maar er hing bij het ingeslagen glas een vergeeld briefje dat de 3 klauwen op een onbewaakt ogenblik gestolen waren en voor veel geld op de zwarte markt waren aangeboden of verkocht. Maar het goede nieuws was dat ze weer teruggevonden waren! Maar waar zijn ze dan? Alles afgezocht, maar de klauwen waren onvindbaar. Dan maar eens bij de kassajuffrouw vragen. Glimlachend pakte deze dame uit haar bureaulade een doosje met daarin, jawel, de 3 leeuwenklauwen. Wauw, de jongens waren onder de indruk. En wat worden ze nu goed bewaakt!

Verder was een alleraardigst museum met veel foto’s (vaak hingen ze er 3 dubbel in allerlei maten) en attributen waarvan we absoluut niet weten waar het voor diende.

Buiten stonden er diverse oude Engelse en Duitse stoom- en diesellocomotieven die op de spoorlijn gereden hebben. Ook stonden er enkele oude, soms nog fraaie, personenwagons waarvan sommige coupes nog in gebruik leken te zijn. Er lagen op sommige plekken kleding en schoenen en de slaapbank leek nog recentelijk te zijn gebruikt. Waarschijnlijk doet het personeel van het museum er wel eens een tukje. Het is toch nooit druk, we waren op zondagmiddag de enige bezoekers. De jongens konden heerlijk klauteren in alle treinstellen, maar het was wel oppassen geblazen. De treinen waren niet opgeknapt en er lag regelmatig een vloerplank los of er stak een stuk ijzer uit. Onder het genot van de swingende gospelsongs en een galmende donderpreek in de naastgelegen kerk werd het een aangename middag.

Vandaag zijn we naar Bomas of Kenya geweest. Dit is een openluchtmuseum waar een deel van de woonvormen van de ruim 40 volkeren in Kenia te zien zijn. Bomas betekent een aantal hutten bij elkaar horen die door 1 familie worden bewoond. Ze staan vaak in een kring met een eigen hut voor de vader, een hut voor iedere vrouw (2 à 3) en zijn zonen. Bij de huizen staat vaak een aparte voorraadhutje en worden de koeien en geiten ergens op het erf bijeengehouden. Felix is een Kikuyu, een van de grootste stammen in Kenia, die vooral wonen in het vruchtbare landbouwgebied in Centraal Kenia. Ze worden gezien als goede landbouwers en grondbezit is van groot sociaal belang. Ook de bomas van de stam van Felix was aanwezig en we hebben hem even op de foto gezet bij de hutten van zijn voorouders.


Verder hebben we daar in fraaie Afrikaanse omgeving genoten van lekkere traditionele Keniaanse maaltijd met muziek van Madonna en Modern Talking en Europese skiwedstrijden op de TV als achtergrondlawaai. En Floris had wel een hele grote appelsap gekregen!

Ten slotte werd er in het aanwezige theater een dans- en muziekvoorstelling gegeven met diverse traditionele Keniaanse dansvormen. De voor ons herkenbare klompendans ontbrak niet alleen dan op wel hele vreemde klompen en met voetbalsokken. Het spektakel werd afgesloten met mannen in zebrapakjes die fraaie acrobatiek en limbodansen lieten zien. Floris en Stijn waren onder de indruk van het limbodansen onder een stok met vuur door. En dat moest thuis natuurlijk geoefend worden. Wederom een leuke middag. Meer foto’s zijn via de fotolink te bekijken.

De volgende culturele activiteit staat weer voor de deur. Deze keer van oer-Hollandse origine. Zaterdag verwelkomt Sinterklaas op de Nederlandse School alle Nederlandse kinderen in Kenia en deelt cadeautjes en pepernoten uit. Ook de broodjes kroket van Lenie ontbreken niet. De familie Gies, jong en oud, verheugt zich al op deze dag!