Regelmatig hebben we hier in Nairobi met andere Nederlandse adoptievaders een mannenavond waarbij we meestal gaan eten bij de Italiaan of pakken een filmpje bij de Junction. Maar na de zoveelste keer had menigeen daar genoeg van. Het moest maar eens tijd worden voor wat stoerder werk; de beklimming van de Longonot.
Mount Longonot is een slapende vulkaan en ligt op ca. 1,5 uur rijden van Nairobi richting Lake Naivasha. Hij is bijna 2800 meter hoog en domineert in de wijde omgeving. De krater is bebost en je kunt een rondje maken over de kraterrand. Het gebied is nog behoorlijk vulkanisch actief, op sommige plaatsen stijgt de rook nog op.
Afgelopen weekend was het zover. Met 7 mannen waagden we ons aan deze berg. Het weer was goed en ondanks het gebruikelijke keniaanse oponthoud zat de stemming er goed in. De beklimming naar de rand van de krater was goed te doen en vanaf daar was het nog ruim een uur lopen en klauteren naar het hoogste punt op de rand. Bovenop hadden we een prachtig uitzicht. Net voor zonsondergang waren we weer beneden.
In een nabijgelegen lodge op een ranch was onderdak geregeld en konden we genieten van een welverdiende douche en diner. We bleken de allerlaatste bezoekers te zijn van de lodge die werd gerund door een familie van 2e generatie blanke Keniaanen. Ze hielden er mee op en waren enigszins gefrustreerd over de ontwikkelingen in Kenia na de onafhankelijkheid. Ze voelden zich langzamerhand 2e rangs burgers worden in een land wat naar hun mening steeds verder afglijd en met steeds meer problemen, zoals enorme bevolkingsgroei en slecht land- en watermanagement, wordt opgezadeld. Dit ondervonden aan der lijve op hun ranch die de verbinding vormt tussen twee nationale parken. De ranch word gehuurd van de Kikuyu’s die eigenaar zijn van de grond maar hun niet helpen met het verder ontwikkelen van de ranch als wildpark, terwijl de Maasai ook aanspraak maken op de grond om er hun vee te laten grazen, wat gepaard gaat met roofbouw op de uitgestekte grasvlakten.
Afijn, laatste gasten betekent ook dat de drankvoorraad op moest. Het werd een late avond met als gevolg dat iedereen zijn biologische ritme (7 uur klaarwakker door de kinderen) doorbrak. Na een Engels ontbijt in de zonnige tuin vertrokken we moe maar voldaan naar Nairobi waar we ’s middags in het zwembad van de Nederlandse school nog even konden genieten van een verfrissende cooling down. Je hoort ons (even) niet klagen ……
dinsdag 2 februari 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hoi Family,
BeantwoordenVerwijderenGeweldige ervaring Edo! Zowiezo is deze site geweldig leuk om te lezen hoe jullie t in Kenia met elkaar hebben, hoe Felix zich ontwikkelt en de mooie uitstapjes en dito foto`s Geweldig! We kunnen er enorm van genieten. Heel veel succes ws komende vrijdag in de rechtbank. een dikke zoen en hartelijke groet gaat hierbij!Mieke, Nico, Jesse en Ruben
he Edo, jullie vermaken je wel daar in Kenia!
BeantwoordenVerwijderenMoet toch wel heel bijzonder zijn, in een ver vreemd land, maar dan met allemaal lotgenoten er samen maar wat leuks van maken! Zo te horen ben je weer helemaal fit. Ben erg benieuwd hoever je nu bent trainingsprogramma!
groetjes, Jaap.